Gərək mən bir kicik allah olaydım... - Ədalət Qarabulud

Gərək mən bir kicik allah olaydım...

Sıxır ayagımı geniş kücələr,
qıyıb geymədiyim əyaqqabı tək...
cəkildi mənə də şəhər ütüsü
elə alovlandım,elə yandım ki, 
hələ də başımdan cıxmır tüstüsü...
gərək mən bir kicik allah olaydım,
gərək mən kiməsə həyan olaydım
mən harda büdrədim, mən, harda caşdım
harda gəlib kecdi məni yaşıdım...
yagışsız, yagmursuz bulud kimiyəm,
fantan vurmayacaq buruq kimiyəm,
demə ki duygusuz, hissiz biriyəm,
sönmüş bir ocagın külü kimiyəm...
mən bu göy üzünün qara buludu
mən bu yer üzünün qarı, yagışı
mən həyat təşnəsi - güləm, cicəyəm
can verib, ruh qatıb cölə, torpaga
yenə göy üzünə cəkiləcəyəm...
gözümün yaşıyla bu yer göyərər,
mənə aglamagı tanrım öyrədər...